مروری بر تحقیقات انجام شده در زمینه هواگرمکن های خورشیدی

به دنبال کاهش منابع انرژی ،تلاش‌های بسیاری به‌منظور بهینه‌سازی فرایندهای حرارتی در سراسر دنیا در حال انجام می‌باشد. انرژی خورشید به‌عنوان یکی از مهم‌ترین منابع انرژی تجدید پذیر درروی زمین بوده، که با فناورى ساده، سبب کاهش آلودگى هوا و محیط‌زیست و از همه مهم‌تر ذخیره شدن سوخت‌های فسیلى براى آینده می شود. یکی از موارد کاربرد انرژی خورشید گرمایش هوا بوده که بر این اساس هواگرمکن های مختلف با عملکردهای متفاوت طراحی می شوند. به ‌منظور بررسی عملکرد سیستم‌های انرژی، تحلیل قوانین اول و دوم ترمودینامیک نسبت به تحلیل انرژی می‌تواند مفیدتر باشد چراکه دید و پیشینه بهتری نسبت به فرایندهای انجام ‌شده درون سیستم می‌دهد. برای تحلیل قوانین اول و دوم ترمودینامیک اکسرژی یک مفهوم کلیدی بشمار می‌آید. اکسرژی یک حالت خاص از مفهوم اساسی‌تر انرژی دسترس‌پذیر می‌باشد. هوا گرم‌کن‌های خورشیدی را می‌توان بر اساس سیکل عملکرد آن به دودسته فعال و غیرفعال تقسیم‌بندی کرد. در سیستم‌های غیرفعال عمدتاً جریان هوا به‌صورت طبیعی و بر اساس اختلاف وزن مخصوص هوای گرم با هوای سرد به چرخش می‌افتد. اما در سیستم‌های فعال جریان هوا توسط نیرومحرکه خارجی (مثل فن) صورت می‌پذیرد.